Kako su zajednice lovaca-sakupljača izbegavale INCEST? 🤔🤓

Jedan od najtežih problema malih zajednica u kamenom dobu Evrope

Kao član male zajednice lovaca-sakuljpljača zaista vam je izbor ograničen u kontekstu izbora partnera, a posebno ako su većina ljudi u vašem klanu zapravo vaša braća i sestre. Sudeći prema poslednjoj genetskoj studiji, u poslednjem kamenom dobu Evripe, sakupljači su rešili ovaj problem time što su morali da sebudu u kontaktu sa drugim zajednicama koje im nisu bile krvno srodne, a sa druge strane morali su držati i distancu od nadolazećih sedentarnih zajednica neolitskih farmera sa Bliskog istoka.

Istraživači su izvršili sekvenciranje genoma 10 skeleta koje su našli na lokalitetima iz perioda kamenog doba na Hoediku, Tevieku i Šaminjiju u Francuskoj. Sudeći prema autorima studije, ovi lokaliteti su poznati po svojim odlično očuvanim skeletima i bogatim sahranjivanjima.

Radiokrabonsko datiranje kolagena u kostima potvrdilo je da su svi skeleti stari oko 6.700 godina, te su stoga iz perioda kada je Mezolit prešao u Neolit, tj iz vremena kada su lovačko-sakupljačke zajednice bile zamenjene sedentarnim stanovništvom zemljoradnika. Kako navode:

Ovakve okolnosti su mogle da veoma snažno ograniče ove grupe i zaključaju ih mali genetski rukavac usled veoma male populacije , što bi ih ostavilo bez alternative.

Ovakve sumnje su još više pojačane time da su na svim nekropolama navedenih lokaliteta otkriveni zajednički grobovi, sa više različitih individua sahranjenim jedni do drugih. Ovakva praksa je neobična za ovaj period kamenog doba i prethodno je tumačen kao dokaz da su sve ove individue bile međusobno u krvnom srodstvu.

Međutim, kontrra ovom narativu je studija doktora Amelije Valet koja navodi:

Naši rezultati pokazuju da u velikom broju slučajeva, čak i u slučaju žena i dece u istom grobu, individue nisu u srodstvu. Ovo pokazuje da su bile jake društvene veze u okviru zajednice koje nemaju veze sa krvnim vezama i koje su i u smrti imale nepromenjenu važnost za kolektiv.

Izotopske analize potvrdile su da su ljudi koji su živeli na navedenim lokalitetima u Francuskoj, bili različite nesrodne grupe - odnosno da su bili različitog biološkog porekla i nisu bili u srodstvu. Na primer to se vidi po tome što se kod odreženih individua registruje veći nivo proteina koji su poreklom iz mora sa lokaliteta Heodik, što je u suprotnosti sa ishranom individua sa lokaliteta Teviek i Šampanji itd.

Naše analize genoma ukazuju da iako su ove grupe bile sačinjene od malog broja individua, one nisu bile u bliskom krvnom srodstvu. Šta više nije bilo nikakvog znaka incesta.

Sa druge strane, znamo da su bili posebne društvene celine, sa različitim načinom ishrane, te se pojavljuje određeni i specifični patern te grupe koji najverovatnije bio deo strategije za izbegavanje međusobnog mešanja u okviru jedne zajednice i incesta.

Među neučnicima bilo je navođeno da su neke od individua sa ovih lokaliteta, posebno žene, pripadale sedentarnim zajednicama - odnosno da su u njima odrasle - gde im se ishrana više zasnivala na konzumiranju kopnenih domaćih i divljih životinja, pre no što su kasnije bili asimilovani u zajednice lovaca-sakupljača. No ipak detaljnije analize genoma žena sa lokaliteta pokazale su da su one ipak pripadale u celosti zajednicama lovaca-sakupljača te da nisu imale genetskog srodstva sa sedentarnim zajednicama. Stoga, kako se navodi, ponovo je potvrđeno:

Suprotno prethodno izvedenim zaključcima baziranim na anapizama izotopa sa istog lokaliteta, mezolitske zajednice lovaca-sakupljača iz kasnog perioda je bila ograničena na razmenu partena na susedne zajednice lovaca-sakupljača - bez sedentarnih zajednica neolitskih zemljoradnika.

U skladu sa ovakvim rezultatima. istraživači su uspeli da predstave detaljniju i tačniju predstavu intereakcija između lovaca-sakupljača i prvih neolitskih farmera u Evropi. Tačinije, da li postojalo ikakvo genetsko mešanje među njima.