Prezime je nastalo u drugoj polovini 14. veka. Srpska prezimena su uglavnom nastajala tako što se nastavak -ić, -ev ili -ov dodavao imenu oca, majke, dede ili nekoj drugoj osnovi.
Sufiks ić je slovenski deminutiv čija je osnovna uloga u stvaranju patronima i matronima:
Patronim označava da je prezime nastalo od oca (npr. prezime Jovanović je nastalo od imena Jovan na koje je dodat nastavak ov što označava pripadnost i na kraju je pridodat deminutivni nastavak ić što znači maleni ili mladi).
Matronim označava prezime nastalo od majke (npr. prezime Sarić – u ovom slučaju će na ima samo doda nastavak ić)
Većina porodica u Srbiji nosi prezime po nekom od svojih predaka iz 19. veka. Uzrok ovoj pojavi leži u činjenici da su se prezimena u Srbiji do druge polovine 19. veka menjala iz generacije u generaciju, tako da je većina stanovništva nosila prezime po imenu oca.
Tako se dešavalo da u jednoj kući tri različite generacije imaju tri različita prezimena. U to vreme, stara, rodovska prezimena bila su mahom u manjini. Godine 1851. knez Aleksandar Karađorđević je doneo ukaz o nepromenljivosti prezimena, čime je u većoj meri zaustavljen proces menjanja istih.
Autor: nportal.rs
