Knez Milan Obrenović proglašen je na današnji dan 1882. godine za kralja Srbije i tako je postao prvi novovekovni srpski kralj.
Na presto je došao 1868. godine nakon ubistva njegovog strica kneza Mihaila Obrenovića u atentatu u Košutnjaku. Knez Milan je bio unuk Jevrema Obrenovića, rođenog brata kneza Miloša, odnosno potomak iz pobočne linije dinastije. Kako je u vreme dolaska na presto bio maloletan, u njegovo ime je vladalo Namesništvo, a punu vlast je preuzeo 1872. godine.
Vodio je dva Srpsko-turska rata (1876-1878) u kojima je oslobodio južne krajeve, odnosno gradove Niš, Leskovac, Pirot i Vranje, posle kojih je Srbija na Berlinskom kongresu dobila međunarodno priznatu nezavisnost.
U vreme njegove vladavine, Srbija je izgradila prvu prugu od Beograda do Niša i formirala redovnu, stajaću i profesionalnu vojsku umesto dotadašnje narodne vojske. Ipak, srpsko društvo je bilo duboko politički podeljeno, zbog čega je dolazilo do vrlo oštrih sukoba od kojih je najpoznatija Timočka buna iz 1883. godine.
Kralj Milan je preživeo najmanje četiri atentata. Najpoznatiji je Ilkin atentat iz 1882. godine, kada je Jelena Ilka Marković, udovica pukovnika Jevrema Markovića, pokušala da ubije kralja u beogradskoj Sabornoj crkvi, da bi osvetila svog supruga koji je streljan zbog učešća u Topolskoj buni.
U spoljnoj politici, Milan se najpre oslanjao na Rusku imperiju, ali je posle ruske podrške Bugarskoj prilikom sklapanja Sanstefanskog mira i predloga da se Bugarska teritorijalno proširi na račun Srbije, uključujući i Niš, svoju spoljnopolitičku orijentaciju okrenuo prema dvoru u Beču.
Kralj Milan je umro 1901. godine u Beču, gde je živeo pošto je napustio Srbiju iz razloga neslaganja sa odlukom svog sina kralja Aleksandra da se oženi udovicom Dragom Mašin. Sahranjen je u manastiru Krušedol na Fruškoj gori.
Autor: redportal.rs