Radovi IZGUBLJENOG ANTIČKOG AUTORA OTKRIVENI među stotinama arapskih tekstova 📜🧮

Sam Bog zna šta sve još ima a stoji nam ispred nosa..

Što se tiče očuzvanja pisanih izvora, čini se da postoje samo dva načina na koja ih mi nalazimo - ili su rezultat godina mukotrpnog rada, ili ses lučajno samo našu u nekoj fioci gde su vekovima skupljali prašinu.

Najnovija otkrića dva naučna rada koja je napisao Apolonije, antički matematičar iz Grčke koji je bio poznat i pod imenom Veliki geometar, nedvosmisleno spada u drugu stavku slučajnih otkrića. Stigao je u Univerzitet u Lejdenu još u 17. veku, gde je stajao u fijoci pod ključem, dok je ostatak sveta smatrao da su dela Apolonija zauvek izgubljena.

Kako se navodi novoj knjizi posvećenoj otkriću:

Konike Apolonija (200. godine p. n. e.) je jedan od najvažnijih radova matematičara antičke Grčke. Rad je posvećen problematici elipsa, parabola i hiperbola.

Rad je epohalan za opštu istoriju matematike, jer on je prvi koji uvodi ove koncepte u svet matematike. Međutim, do sada je otkriveno samo prvih 4 od 8 tomova za koji smatra da postoje. Dva novotkrivena dela, peti i sedmi, su svedočanstvo trijumfa istorije koji se mogu dogoditi kada naučnici zaborave na nekoliko vekova šta imaju u svom posedu.

Samo spisi su ipak, nedvosmisleno, ipak pohvala jednom od najvećih perioda ljudske istorije - Zlatnom dobu islama.

Kako objašnjava profesor Mustafa Zahri u svom komentaru o otkriću:

Arapski rukopisi u zapadnim bibliotekama, poput one na Univerzitetu u Lejdenu, služe kao neprocenjivi trezori civilizacijskog dostignuća islama, posebno u matematici i geometriji.

Zapadne institucije, pored Univerziteta Lejden, prvenstveno Britanska biblioteka i Nacionalna biblioteka Francuske, u sebi čuvaju na hiljade arapskih, persijskih i turskih rukopisa kojhi u sebi sadrže retke teorije geometrije. Ove kolekcije predstavljaju most između antičkih i modernih matematičara.

Apolonije predstavalja daleko od jedinog antičkog naučnika čiji rad i znanje su sačuvali islamski naučnici. Kako jasno objašnjava Adriel Trot, profesor na Vobaš koledžu u Indijani:

Mi danas posedujemo stargrčke naučne tekstove skoro isključivo jer su ih nam sačuvali islamski naučnici.

Antički Grci su pozajmili svoje matematičko znanje od Vavilona i Starog Egipta; Arapima je prenet od strane Grka i na kraju je stigao do evropljana, koji su prisvojili ove ideje. TO ne važi samo za matematiku, već i za sve klasične nauke uključujući i filozofiju.

Stoga je još čudno što su stari arapski rukopisi i dalje mahom zapostavljeni u naučnoj zajednici, čak i od strane institucija koje ih čuvaju. To je najčešće usled nedostatka kontekstualnog znanja, jer da bi se izvršila adekvatna i temeljna analiza oovih radova potreno je ne samo odlično poznavanje srednjovekovnih formi jezika poput arapskog, persijskog i turskog već i poznavanje svih sitnih finesa i stručnog jezika naučnih radova kojima se bave.

Mesut Irdiz sda Univerziteta Saraj:

Proučavanje islamskih rukopisa zahteva specijalizovano znanje, koje uključuje i paleografiju, istorijski kontekst, jezičku ekpertizu i naučnu specijalizaciju. Što su sve oblasti koje nisu zastupljene ili su veoma slabo razvijene kod današnjih stručnjaka za istoriju.