Skulpture objedinjene u seriji pod nazivom Fragmenti telesnih iskustava imaju za cilj da dekonstruišu tradicionalne forme, propituju semantičke strukture jezika i izazovu konvencionalne norme u skulpturalnoj praksi, koristeći delove ljudskog tela kao osnovnu inspiraciju. Ova umetnička serija provocira promišljanje o prirodi ljudskog postojanja kroz jedinstven spoj forme i simbolike.
Predmet istraživanja u radovima čini umetnički projekat koji vizualizuje i propituje formulacije iskustva unutar tradicionalne skulpturalne prakse. Svaka skulptura oblikovana je po uzoru na pojedine delove ljudskog tela, istražujući njihove unutarnje veze sa subjektivnim iskustvima. One nisu samo fizički fragmenti tela, već i simbolički prikazi emotivnih, mentalnih i duhovnih aspekata ljudskog postojanja. Kroz specifičnu formu analiziraju se semantičke strukture jezika, postavljajući pitanja o tome kako reči oblikuju iskustva i identitet.
Skulptura Proždrljivost simbolizuje pohlepu, ali i nadmoć - bilo mentalnu, fizičku, društvenu ili ekonomsku. Ukazuje na realnost savremenog društva koje se nalazi u "čeljustima" nemilosrdnog sistema stalne eksploatacije prirodnih i ljudskih resursa zarad profita. Šapat simbolizuje fenomen "gluvih telefona", odnosno mogućnost modifikacije istine, prenošenje lažnih informacija i uticaj zatrovane medijske scene koja manipuliše informacijama. Fragment pod nazivom Zidovi imaju oči, koji prikazuje mnoštvo očiju na delu zida, referiše na izreku “i zidovi imaju oči” i bavi se pitanjem privatnosti i njenog narušavanja u savremenom sajber svetu i imaginarnim/hibridnim realnostima.
Foto: Tijana Zorić/PROMO
Američki pisac i socijalni filozof Norman O. Braun posmatrao je ljudsko telo ne kao statičnu materiju, već kao proces – perpetualnu tvorbu koja se neprestano konstruiše i dekonstruiše. Ova vizija tela kao dinamičnog energetskog sistema uklapa se u okvir koji predstavlja jednu od ključnih inspiracija za ovu umetničku seriju.
Deformacije i reinterpretacije delova tela u ovim skulpturama nisu samo estetske prirode - one proširuju granice percepcije i pozivaju posmatrača da preispita sopstvene pretpostavke o telu i njegovoj ulozi u umetnosti. Kroz kombinaciju fragmentacije tela, semantičke analize jezika i inovativnog skulpturalnog izraza, otvara se prostor za duboko promišljanje o kompleksnosti ljudske egzistencije.
Foto: Tijana Zorić/PROMO
Radovi iz serije zadiru i u slojeve ljudske psihe, istražujući značenje pojedinih delova tela. Skulpture funkcionišu i kao metaforičke slike ljudskih osobina - urokljive oči, uši koje "slušaju laži", ili kičma koja se krivi pod teretom savremenog društva - svi ti motivi predstavljaju dublje emocionalne i socijalne simbole. Krivljenje kičme, na primer, vizualizuje kontinuirani napor i istrošenost pod opresivnim strukturama savremenog društva.
Vizuelni jezik ovih radova prožet je introspekcijom i istraživanjem tema propadljivosti i večnosti. Kroz pažljivo oblikovanje materijala, prenosi se ideja prolaznosti vremena i fragilnosti ljudskog postojanja. Delovi tela funkcionišu kao simbolički reprezenti životnog puta - odražavajući istovremeno i krhkost i otpornost. Umetnički izraz ovih skulptura nadilazi anatomsku studiju; on poziva na razmišljanje o suštini čovekove egzistencije u savremenom društvenom kontekstu.
Foto: Tijana Zorić/PROMO
Spajajući simboliku, semantiku i inovativnu formu, ovi radovi postavljaju pitanja o ljudskoj prirodi, društvenim normama i prolaznosti. Ljudsko telo se prikazuje kao prolazan entitet, dok materijalizovani trenuci naglašavaju večnost umetničkog izraza. Svaki detalj funkcioniše kao memento mori, podsećajući na prolaznost života i duboku, univerzalnu ljudsku ranjivost.
Tijana Zorić (1994) završila je osnovne akademske studije vajarstva 2017. na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, a master studije 2018. godine u klasi profesora Veljka Lalića.
U toku studija osvojila je nagrade FLU: za crtež - studiju velikog formata, 2013 (prof. Zdravko Joksimović i Gabrijel Glid), za skulpturu u materijalu - rad u drvetu, 2017 (prof. Dušan Petrović), za skulpturu u materijalu - rad u metalu, 2018 (prof. Dragan Rajšić).
Član je Udruženja likovnih umetnika Srbije od 2018. i u statusu je samostalnog umetnika od 2020.
Pohađala je seminar pod nazivom Rad sa osetljivim grupama dece i adolescenata održan 2017. u Školi za učenike oštećenog vida Veljko Ramadanović u Zemunu.
Autor: Redportal.rs
