Starogrčki način ratovanja bio je izuzetno razrađen i raznovrstan, a jedna od najvažnijih i najpoznatijih vojnih formacija bila je falanga.Falanga je bila gusti red pešadije sastavljen od boraca – hoplita, koji su koristili dugačka koplja, štit po imenu hoplon (po kome se i ratnici nazivaju hopliti) i oklop. Ova formacija je bila temelj grčke vojske od 7. do 3. veka pre nove ere i omogućavala je borbu u bliskom sukobu, pružajući visok stepen zaštite i ofanzivne snage.
Hopliti su se postavljali u zbijene redove, obično dubine osam ili deset redova, sa štitovima koji su se preklapali, dok su koplja (duga i do 9 metara) bila usmerena napred ka neprijatelju. Borci su stajali čvrsto, držeći štit u levoj ruci i koplje u desnoj, sa glavnim ciljem očuvanja konsolidovanog front a i odolevanja neprijateljskom napadu. Istovremeno napredujući i nanoseći štetu protivniku. Ova taktička organizacija je bila posebno efektivna na terenu sa ravnicama i blagim uzvisinama, za razliku od uskog ili kamenitog terena.
Najpoznatiji primer korišćenja falange je bitka kod Maratona 490. p. n. e, gde su Grci potpuno porazili persijske snage. Još jedna manje poznata ali daleko veća i značajnija vitka koja je demonstrirala moć falange je i bitka kod Plateje 479. p. n. e. u grčko-persisjkom ratu gde su združene grčke snage pod komandom Sparte potpuno slomile invazione snage Persijske carevine.
Različiti polisi su prilagođavali formaciju falange svojim potrebama i resursima. Na primer, Spartanci su razvili vrlo čvrstu i disciplinovanu falangu, gde su njihovi vojnici, spartijati, periokoi i homoioi, obučavani od rane mladosti da odražavaju strogu vojnu disciplinu, što im je omogućilo da budu jedni od najefikasnijih ratnika tog doba. Spartanska falanga je bila stub vojske, a njihova taktika zasnivala se baš na sirovom obliku ofanzive – zabiti se u neprijatelja u formaciji, te zatim ga razbiti snagom i disciplinom.
Atina je, sa druge strane, imala snažnu mornaricu, ali se pešadija takođe borila u falangi, posebno u formacijama od po pet redova. Drugi polisi, poput Korinta ili Tebe, imali su svoje varijacije falange ili su se oslanjale na druge vojne strategije, ali je osnova ostala ista: gusti redovi vojnika koji se borе kao jedinstvena masa.
Problemi u korišćenju falange su počeli tek u kasnom antičkom periodu i uvođenjem novih vrsta oružja i taktika, kao i uvođenjem profesionalnih armija i promenama u vojnim formacijama. Međutim, falanga je ostala simbol grčke vojne inovativnosti i discipline, uticavši i na vojne formacije kasnijih kultura, uključujući rimsku legiju.
Ukratko, falanga je bila srce grčke vojske i simbol njihove vojne veštine, a njena efikasnost i inovativnost doprinele su odbrani i osvajanjima drevnih grčkih gradova i samog Aleksandra Makedonskog gde ona dostiže svoj maksimum i vrhunac razvitka.
Teri Gilijam: TRAMP UNIŠTIO moj film 🎬
FUDBAL: Bivši fudbaler BAJERNA stigao u OFK BEOGRAD ⚽🔥
Autor: redportal.rs
