Godina je bila 1916. Nikola Tesla tada živi u Njujorku, povučen, ali i dalje aktivan u naučnim krugovima. U tom periodu ga je naslikala nemačko-mađarska umetnica Vilma Ljvov-Parlagi – tada čuvena portretistkinja evropskih plemića, američkih milijardera i vojnih komandanata. 🎨 Ono što ovu sliku izdvaja iz mase Teslinih fotografija jeste činjenica da je to jedini portret za koji je Tesla svesno i lično pozirao. ☝
Vilma je bila poznata po svom karakterističnom stilu — raskošnim portretima u ulju, često većim od prirodne veličine, sa izraženim psihološkim dubinama svojih modela. Portret Nikole Tesle urađen je u tom istom maniru. Tesla je prikazan u tamnom odelu, sa blagim ali prodornim pogledom, a njegovo lice osvetljeno je s posebnom pažnjom, gotovo kao da izlazi iz senke tišine u kojoj je voleo da živi. Ruke su mu blago preklopljene, a pozadina neutralna, kako bi sva pažnja bila usmerena na njegov lik. 🖼️
Foto: Wikipedia.org
Danas se ovaj retki portret nalazi u stalnoj postavci Muzeja nauke i industrije u Čikagu, a predstavlja dragocen uvid ne samo u Teslin izgled već i u njegovo tadašnje emotivno i duhovno stanje. Umetnički kritičari smatraju da je Parlagi uspela da uhvati unutrašnju kompleksnost čoveka koji je živeo između svetlosti nauke i tame lične samoće. 🧐
Zašto je baš njoj Tesla dao pristanak da ga slika — ostaje misterija. Neki veruju da je delom bila presudna umetničina reputacija, a možda i činjenica da je i sama, poput Tesle, bila strankinja u Americi, umetnica izvan konvencionalnog društva.
Autor: Redportal.rs
