Junuz Kečo bilo je ime dobro poznato širom bivše Jugoslavije, a reč je o čoveku koji je najčešće opisivan kao „najzagonetniji jugoslovenski ubica” i „odmetnik iz Kiseljaka” o kojem je Abudal Sidran snimio i film.
Rođen je 12. jula 1943. godine u Žeželovu kod Kiseljaka, kao sin Šabana i Mejre. Završio je osnovnu školu u Lepenici. Prema pisanju pojedinih portala, došao je u sukob sa zakonom još 1971. godine zbog falsifikovanja novca, a prilikom hapšenja je ranio milicionera, posle čega je osuđen na zatvorsku kaznu u trajanju od osam godina.
Nakon izlaska iz zatvora je otišao na privremeni rad u inostranstvo. Vratio se kući početkom osamdesetih godina i oženio Rasemom Fazlibašić. Kečo je 21. marta 1985. godine u selu Gornja Bioča kod Hadžića, u nastupu ljubomore, usmrtio Rasemu tako što joj je nož zabio sedam puta u predelu grudi. Napuštajući lice mesta, nožem je ranio i vlasnika kuće Halila Džambasa.
Usledila je neviđena potraga za njim u kojoj su angažovane sve raspoložive snage bezbednosti. Meštani i rođaci su ga obaveštavali isticanjem belih krpa kao znak da nema milicije u blizini.
Na nagovor svoje rođake koja mu je rekla da je Atif Bužo, navodni Rasemin ljubavnik, jednako kriv kao i Rasema i da i njega treba ubiti, Kečo je uzeo pušku rođakinog muža i 15. juna 1985. godine pucao na Atifa.
Uhapšen je 17. februara 1986. godine u Budvi, nakon 11 meseci skrivanja. Prema sopstvenom priznanju na suđenju, prišla su mu dvojica momaka i legitimisala ga, a pošto su shvatili da je to osoba koju traže on im je mirno predao nož i pristao na predaju. Na suđenju koje je usledilo, Junuza je branila njegova tašta, majka ubijene supruga, rekavši da je dobar čovek. Osuđen je na 15 godina zatvora.
Po motivima ovog događaja, Abdulah Sidran i Ademir Kenanović su 1989. godine snimili film Kuduz sa Slobodanom Ćustićem u glavnom ulozi. Film je nagrađen na Festivalu filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji.
Zajedno sa još petoricom zatvorenika, pobegao je iz Kazneno-popravnog doma u Foči početkom aprila 1992. godine, tokom prvih sukoba u ovom gradu. Ubrzo se priključio 9. brdskoj brigadi Armije Republike Bosne i Hercegovine. Poginuo je 19. avgusta 1993. godine u selu Gojakovac kod Lepenice. Sahranjen je na mezarju u Hadžićima.
Nakon pogibije je odlikovan Zlatnim ljiljanom, najvišim ratnim priznanjem Armije Republike Bosne i Hercegovine, a zatim je u novembru 1999. godine posthumno unapređen u čin poručnika.
Autor: redportal.rs
