Zašto se slavi Međunarodni praznik rada?

Sećanje na događaje iz 1886. godine

Ako izuzmemo SAD, Kanadu, Australiju, Novi Zeland i Japan, u većini država sveta danas se proslavlja Međunarodni praznik rada.

U Rusiji se ovaj praznik naziva Dan međunarodne radničke solidarnosti, Slovačka ga praznuje zajedno sa danom pristupanja Evropskoj uniji, u Francuskoj se obeležava radničkim marševima i crvenim ružama, a u Srbiji i državama bivše Jugoslavije odlascima u prirodu.

Istorija Praznika rada počiva u radničkoj borbi za osmočasovno radno vreme, budući da je često pravilo u 19. veku bilo da se u industrijskim pogonima radi između 12 i 18 sati. Želeći da izbore radnički ideal - 8 sati rada, 8 sati sna i 8 sati dokolice, radnici u Čikagu su 1. maja 1886. godine stupili u generalni štrajk.

Dok su trajale demonstracije 4. maja na čikaškom trgu Hejmarket, u uzavreloj atmosferi koja je bila posledica ubistva nekoliko radnika prethodnih dana, nepoznati demonstrant je bacio bombu na policiju, što je dovelo do sukoba u kojima je poginulo nekoliko 8 policajaca i 4 civila, a ranjeno oko 130 ljudi. Sutradan, u državi Viskonsin je došlo do policijske reakcije protiv demonstranata i tada je ubijeno 7 radnika.

Prvi pozivi na demonstracije solidarnosti i u sećanju na strdale čikaške radnike, čuli su se 1889. godine na prvom kongresu Druge internacionale u Parizu. Drugi kongres Druge internacionale je 1891. godine prihvatio 1. maj za Praznik rada. Od tada je postepeno došlo do prihvatanja praznika u većini država.