Rođen u istom mestu kao i Slavko Štimac

Čuveni prekookeanski putnički brod Titanik je na svom prvom putovanju 14. aprila 1912. godine u 23.40 časova udario u ledeni breg, a potonuo je skoro tri sata kasnije.

Od 2.208 ljudi na brodu, nastradalo je čak 1.503, odnosno više od dve trećine. Među nastradalim putnicima iz treće klase, bilo je i nekoliko Srba, poput porodice Čačić iz Široke Kule: Luka (38), Marija (30), Manda (21) i Grga (18), koja je krenula u Čikago. Nastradali su i Jovo i Petar Čalić, srpski mladići od 17 godina iz Brezika. Ni Branko Dakić (19) iz Gornjeg Mihaljca nije stigao do Njujorka, gde se zaputio, kao ni Ređo Delalić (25) koji je krenuo za Harisburg. Ipak, jedan Srbin je preživeo najpoznatiji brodolom u istoriji.

Nikola Lulić se rodio 1883. godine u ličkom selu Konjsko Brdo. U ovom selu je, mnogo godina kasnije, rođen i naš glumac Slavko Štimac. Do 19. godine je pomagao roditeljima u seoskim poslovima, dok nije došlo vreme za regrutaciju u austrougarsku vojsku. Pošto kao Srbin nije želeo da služi tuđu vojsku, odlazi 1902. godine u Minesotu i pet godina radi kao rudar. Vratio se u rodno mesto četiri godine kasnije, da bi posetio porodicu. Tu se oženio i 1907. godine ponovo krenuo u Ameriku, zatim se opet vraća 1910. godine.

Shvativši da ne može izdržavati porodicu u rodnom Konskom Brdu, definitivno odlučuje da 1912. godine još jednom krene za Ameriku. Ovoga puta, sa njim polazi još 16 meštana, a među njima su bili Jelka (23), Luka (20) i Marija Orešković (20).

Preko Švajcarske odlaze za Sauthempton, odakle je 10. aprila 1912. godine isplovio Titanik. Prilikom brodoloma, samo je Nikola uspeo da preživi. Dve su priče kako mu je to pošlo za rukom. Prema jednom, na glavi je imao oficirsku kapu i zbog toga su ga izvukli iz vode. Druga priča kaže da je Nikola spasao jedno dete iz vode, nakon čega mu je majka deteta Norvežanka pružila ruku i pomogla da uđe u čamac.

Do Nikolinog čamca je došao brod Karpatija, te se on tako našao u Njujorku. Nastavio je da radi u rudniku u Minesoti do kraja Prvog svetskog rata. Kasnije se vratio u zavičaj i tu preminuo 20. septembra 1962. godine.

Autor: redportal.rs