Vlada Ilić je bio gradonačelnik Beograda od 1935. do 1939. godine, a umro je na dašanji dan 1952. godine.
Poreklom iz ugledne vlasotinačke porodice industrijalaca, Vlada Ilić je bio oženjen Olgom, kćerkom Lazara Dunđerskog, odnosno rođenom sestrom Lenke Dunđerski, kojoj je Laza Kostić spevao pesmu Santa Maria della salute. Venčani kum bio im je kralj Aleksandar I Karađorđević.
Imao je 17 fabrika širom Kraljevine Jugoslavije. Odlikovan je francuskom Legijom časti, čehoslovačkim Ordenom belog lava, Ordenom Svetog Save I reda i Karađorđevom zvezdom sa mačevima.
Prvi izazov kao gradonačelnika, bio je da sredi prevelike rashode i korupciju. Kao iskusan industrijalac, Ilić je to sa lakoćom rešavao.
Izradio je most preko Save koji je poneo ime kralja Aleksandra (danas je to Brankov most) i Pančevački most preko Dunava. Uspostavio je tramvajsku liniju do Zemuna i tako ga konačno povezao sa Beogradom. Podigao je i Staro sajmište na levoj obali Save.
Otpočeo je gradnju Hrama Svetog Save, a podigao je Vukov spomenik, niz bolnica i klinika u gradu i otpočeo plansku gradnju Novog Beograda. Takođe, otvorio je i Zoološki vrt, zbog čega se njegova bista danas nalazi upravo ovde.
Za vreme Drugog svetskog rata, iako lično blizak Milanu Nediću, Ilić je finansijski pomagao generala Dragoljuba Dražu Mihailovića, a davao je i novac za žrtve bombardovanja Beograda. Nakon rata, komunističke vlasti su mu oduzele celokupnu imovinu i osudile ga na 10 godina zatvora. Odslužio je 7 godina u Sremskoj Mitrovici i pušten na slobodu. Doživeo je srčani udar nekoliko meseci kasnije i umro 1952. godine. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.
Veče posvećeno Pekiću u subotu na Cvetnom trgu ✒️📚
Autor: redportal.rs
