Nikolaj Velimirović bio je jedan od najznačajnijih i najobrazovanijih srpskih teologa i episkopa Srpske pravoslavne crkve u 20. veku, ali i čitavoj njenoj istoriji.
Rodio se na današnji dan 1881. godine u valjevskom selu Lelić, a preminuo je 1956. godine u Libertivilu. Doktorirao je teologiju na Univerzitetu u Bernu, da bi potom jednu školsku godinu proveo na Oksfordu, gde je radio na pripremi drugog doktorata iz filozofije, koji je odbranio u Ženevi.
Značajan deo Prvog svetskog rata proveo je u Velikoj Britaniji i Sjedinjenim Američkim Državama, kao srpski delegat i diplomata u pokušaju da kod saveznika i običnih građana izbori pomoć za Srbiju. Na tim putovanjima susretao se sa Nikolom Teslom i Mihajlom Pupinom, dvojicom najznačajnijih srpskih naučnika u SAD.
IZVOR: YT / Saša Vuletić
Međuratni period provodio je živo i aktivno. Osim što je bio episkop žički i ohridski, vredno je radio na razvoju crkvenog i duhovnog života kroz Bogomoljački pokret, a nastojao je i da obnovi opštežiće u manastiru Hilandar na Svetoj Gori.
Iako su nemačke okupacione vlasti u Drugom svetskom ratu očekivale da će sarađivati sa njima, episkop Nikolaj je to odbio, zbog čega je bio zatočen najpre u manastiru Ljubostinja i potom u manastiru Vojlovica kod Pančeva, sve do sredine septembra 1944. godine, kada je odveden u logor Dahau.
Po oslobođenju odlazi u Ameriku, zbog nemogućnosti da se vrati u Jugoslaviju, gde su na vlast došli komunisti. Ostatak života je proveo u emigraciji, a najpre je bio sahranjen u porti Crkve Svetog Save u Libertivilu. Njegovi posmrtni ostaci su 1991. godine preneti u manastir Lelić.
Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve je 2003. godine doneo odluku o kanonizaciji episkopa Nikolaja.
IZVOR: YT / Srbska Kuca
Zbog izuzetnih retoričkih sposobnosti i svojih čuvenih beseda često je nazivan Novi Zlatousti, a ovu su neke od njegovih misli koje svako treba da pročita:
Ne ponesi se mudrošću. Ni tuđom, jer nije tvoja. Ni svojom, jer čim si se poneo, znači da je nemaš mnogo.
Autor: redportal.rs
