U prostorijama jugoslovenske ambasade u Londonu, tada na adresi Aper Grovenor strit 41, održana je 20. marta 1944. godine skromna ceremonija venčanja kralja Jugoslavije u emigraciji Petra II Karađorđevića i princeze Aleksandre, kćerke grčkog kralja Aleksandra.
Jugoslovenski kralj i buduća jugoslovenska kraljica upoznali su se 1942. godine na jednoj čajanki u oficirskom klubu u Londonu. Zatim su se sreli i na prijemu u domu ministra za kolonije, kada je njihovo poznanstvo počelo da prerasta u romantični odnos. Kralj Petar je o ovom susretu u svojim memoarima zapisao:
Bili smo neučtivi gosti i umesto da se izmešamo sa ostalima, seli smo u jedan ugao zadubljeni u razgovor. Nastavili smo da razgovaramo, a oni koji su želeli da odu čekali su, dok mi nismo shvatili da smo se suviše zadržali. 🥰
O namerama da oženi princezu Aleksandru, kralj Petar je obavestio grčkog kralja Đorđa II koji se takođe nalazio u emigraciji. Međutim, protiv kraljevog venčanja bili su njegova majka kraljica Marija i predsednik jugoslovenske kraljevske vlade Slobodan Jovanović, smatrajući da bi venčanje u vreme okupacije zemlje bilo protumačeno kao nesaosećanje kralja sa narodom. Ipak, kraljica Marija je blagoslovila diskretnu veridbu, uverena da je princeza Aleksandra najbolji izbor za njenog sina, budući da je bila jedina pravoslavna princeza stasala za udaju, a još je i dolazila iz prijateljske Grčke.
IZVOR: YT / British Pathé
Srpski ministri u jugoslovenskoj vladi su energično nastupali protiv venčanja u vreme okupacije zemlje. Predsednik Demokratske stranke Milan Grol je podsećao da je regent Aleksandar, kraljev otac, proveo Prvi svetski rat na frontu kao svaki drugi oficir. Uvidevši da kraljeva namera može dovesti do krize Vlade, pa i raspoloženja u zemlji, britanski premijer Vinson Čerčil je u prvom trenutku podržao odlaganje venčanja.
O raspoloženju naroda u zemlji trebalo je više informacija da donese pismo armijskog generala Dragoljuba Draže Mihailovića, ministra vojnog, koje se očekivalo. Pismo je konačno stiglo i u njemu je stajalo:
Venčanje je održano 20. marta 1944. godine u jugoslovenskoj ambasadi. Kumovi su bili britanski kralj Džordž VI i grčki kralj Đorđe II. Samom činu venčanja prisustvovalo je dvadesetak zvanica, među njima norveški kralj Hakon i holandska kraljica Vilhelmina. Nakon toga, priređen je prijem za oko 150 zvanica, a kralj i kraljica se nisu držali predviđenog protokola da u nekom trenutku napuste događaj i time ozvaniče njegov kraj, već su sa zvanicama ostali do kraja.
Godinu dana nakon venčanja dobili su sina Aleksandra. Dolaskom komunista na vlast u Jugoslaviji posle Drugog svetskog rata, kralju i kraljici je bio zabranjen povratak u zemlju. Nastavili su skroman i težak život po zapadnoevropskim zemljama. Par je zapao u ozbiljne probleme, zbog čega su se našli i pred razvodom do koga nije došlo zahvaljujući molbi njihovog sina. Poslednjih godina su živeli razdvojeno i oboje su preminuli u emigraciji. Danas zajedno počivaju u kripti Crkve Svetog Đorđa na Oplencu.
IZVOR: YT / British Pathé
Internet ZABLUDA o slici kralja PETRA II KARAĐORĐEVIĆA 🧐
Autor: redportal.rs
