Kada su Turci došli u Srbiju zauzeli su mnoge srpske crkve i pretvorili ih svoje džamije, pa su to hteli da učine i sa Visokim Dečanima.
Kako bi što lakše zauzeli Dečane Turci dovode veliku vojska i mnogo muslimanskih verskih velikodostojnika sa njihovim poglavarom da bi taj čin bio što svečaniji. Da ovo nebi izazvalo bunu okolnih Srba Turci su rasporedili svoju vojsku oko manastira i doneli dosta oružja koje su smestili u kulu zvonaru na velikoj kapiji.
Kada su se glavni vojskovođa sa glavešinama smestili su se u najbolje odaje konaka i pozvali igumana i monahe predložili im da se poturče, ako neće morali bi odmah da napuste manastir. Pošto su odbili da se poturče, iguman i bratija su molili i preklinjali, obećavali zlato, samo da Turci ostave manastir na miru. Bez obzira na sve ponuđeno Turci su postavili na kulu zvonaru nad kapijom polumesec sa zvezdom, kao znak turčenja, takođe su hteli na crkveno kube, ali zbog visine bez skele to nisu mogli odmah da urade.
Nakon isterivanja kaluđera, u manastiru je ostao samo još Sveti kralj na koga Turci nisu računali. Po dogovoru među Turcima, obred pretvaranja crkve u džamiju imao se započeti pred glavnim ulazom u crkvu. Ceo prostor ispred crkve ispunjen je bio ćilimima. U sredini, na Počasnim mestima, nalazilisu se zapovednik vojske Tatarin i ostali velikodostojnici. Za glavnog verskog starešinu određeno je mesto pred glavnim vratima sa južne strane. Kada su trube i talambasi oglasili početak svečanosti, vojska spolja radosno jurnu unutra i ispuni sav prostor oko crkve.
Tada verski starešina poče da klanja na svom mestu, u tom trenutku zemlja poče da se trese i figura lava stražara sa južne strane pored prozora Svetog Đorđa se otkinula, i pala na glavu verskog starešine u ubila ga. Njegova krv i mozak poprskali su sve velikodostojnike oko njega. Istovremeno prepuknu svod paperte, polomile su se mermerne ploče među grobovima Svetog kralja i Svete Jelene i izbi čudan plamen, koji momentalno obavi crkvu iznutra i spolja i opali Turke koji su stajali uza zid, u istom trenutku počela je i velika munja sa gromovima.
Grom je udario u polumesec na kuli i zapalio municiju koja je eksplodirala i srušila kulu. U trenutku rušenja kule srušila se i kraljeva palata. Zbog velikih padavina bistrica je nadošla i poplavela manastirsku portu. U tim nepogodama je stradalo mnogo Turaka.
Jedan od vojskovođa koji je uspeo da se spase je Tatarin kojeg je po dolasku u Peć ubio kapetan Leka Dukađinac. Turci su ubijenom Tataru podigli tube i palili kandilo. Po oslobođenju Srbije 1912. spomenik je srušen, a tube se urušilo 1926.
Lane Gutović: NAJBOLJI SARADNICI SU MEDIOKRITETI 😉
DVA HAPŠENJA: Jedno zbog krađe, drugo po poternici
I gradonačelnik sutra na saslušanju
Autor: Spasimokimzajedno /Redportal,rs